Lediz dżentelmen, lo and behold. Będę mówił po wolsku.
"Promień padający na granicę dwóch ośrodków, od strony rzadszego z nich, ulega prawu odbicia oraz załamania."
I bonus od naszego działacza terenowego. W ramach trafiania pod strzechy straszliwego wzoru E = mc2 padła seria zasadniczych pytań, a co mianowicie, gdyby jeden gram czegoś tam przehandlować wg tego na energię i zużyć na różne sposoby. Tak poglądowo żeby było wincy, p-re pana, panie redachtórze. (BORSUK, BUDA MIE Z TYM RYJEM!...) Jeden z przykładów: zwiększamy swoją energię potencjalną włażąc po schodach. Aha. Wzięli jakąś tam masę włażącego człeka, zastosowali (opowiedziawszy się, że zakładają stałość przyspieszenia ziemskiego, gie. Za to plus dodatni!) wzorek Ep = mgh. A że później wyszło im, że wleźć rzekomo można na wysokość rzędu 108 m? Przejął się tym ktoś? Skomentował? Światełko się komu zapaliło? A xuja. Bo to niedouki, inż. mają przed nazwiskiem i zamiast klecić mosty i machiny cieplne, zajęli się chwilowo wielko nauko. Młoty durne.
No comments:
Post a Comment